Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και των άλλων ηγετών της Ευρωζώνης για τα βήματα στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης. Δεν πρέπει να παρασυρθεί στο κυβερνητικό σύνθημα για «εθνική ενότητα», που στόχο έχει να αναστείλει τους αγώνες, την ταξική και λαϊκή πάλη, την πολιτική απαξίωση των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του αστικού πολιτικού συστήματος, την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου και των μονοπωλίων.
Η απόφαση της Ευρωζώνης για το χρέος βάζει ακόμα πιο σφιχτή θηλιά στο λαό, με την επιμήκυνση της αποπληρωμής του. Ουσιαστικά πρόκειται για υποθήκευση του παρόντος και του μέλλοντος (τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια) των λαϊκών δυνάμεων. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από την επιβράβευση των κυβερνητικών αντιλαϊκών μέτρων και, κυρίως, από τις δεσμεύσεις για νέα κλιμάκωσή τους. Πρόκειται για μια μικρή, ελεγχόμενη χρεοκοπία, υπό την αιγίδα της Ευρωζώνης, ως συμβιβασμός μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και των τραπεζών. Η επιμήκυνση του δανεισμού ανακυκλώνει το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και γενικότερα τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, οξύνει τα προβλήματα ανισομέρειας και ανισόμετρης ανάπτυξης μέσα στην Ευρωζώνη. Όσο αφορά την εγγύηση των ελληνικών τραπεζών, αυτή δε σημαίνει βελτίωση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, προστασία του αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου από την απελευθέρωση των αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις και την κυριαρχία των μονοπωλίων.
Η κρίση είναι μπροστά. Δεν άρχισε να ξεπερνιέται, γιατί δεν είναι κρίση χρέους. Είναι κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που εκδηλώνεται συγχρονισμένα σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης. Το δημόσιο χρέος, τα ελλείμματα και τα γενικότερα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών μεταξύ των καπιταλιστικών οικονομιών είναι μόνο συμπτώματα, εκδηλώσεις της καπιταλιστικής κρίσης, του ανταγωνισμού και της ανισομετρίας, που οξύνθηκαν με την ΟΝΕ και την Ευρωζώνη, δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργους και εργατικού δυναμικού που αμοίβεται με μισθούς και μεροκάματα του 19ου αιώνα.
Η απόφαση της Συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης προσπαθεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των τοκογλύφων και των δανειστών της Ελλάδας και να αποφύγει τον κίνδυνο παρενεργειών που θα παρασύρουν και άλλες χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, κλπ.) και, συνεπώς, το ίδιο το οικοδόμημα της ΕΕ. Αποτελεί έκφραση αναδιατάξεων μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων, προσωρινό συμβιβασμό μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, τόσο μέσα στις ίδιες τις χώρες, όσο και μεταξύ των χωρών.
Το αποκαλούμενο «ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ» δεν πρόκειται να λιγοστέψει τη φτώχια για τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα. Μπροστά μας είναι η νέα φοροεπιδρομή, οι αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ στο 23%, οι αυξήσεις στον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης, στα τέλη κυκλοφορίας, η μείωση του αφορολόγητου ορίου για τα λαϊκά εισοδήματα, νέα αύξηση των έμμεσων φόρων, μειώσεις μισθών και συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η κατάργηση Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, οι χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, ο εφιάλτης της ανεργίας και της ανασφάλειας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους, ο δραστικός περιορισμός πολυτεκνικών επιδομάτων και επιδομάτων ανεργίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η δραστική περικοπή και καρατόμηση των δαπανών για την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια, η πλήρης ασυδοσία των μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να έχουν καμιά αυταπάτη. Το νέο δάνειο θα φέρει νέα δεινά για τους ίδιους. Δεν πρέπει να νοιώθουν καμιά ενοχή για το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και το χρέος. Καμιά υποχρέωση για την αποπληρωμή του. Δεν είναι δικό τους το χρέος. Είναι της πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και τον καρπώνονται οι καπιταλιστές. Οι εργαζόμενοι δημιουργούν και οι κεφαλαιοκράτες παρασιτούν!
Μοναδική διέξοδος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι, με την πάλη τους, να ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου, που, μαζί με τους διεθνείς συμμάχους της, δημιουργούν και διαχειρίζονται το χρέος σε βάρος της εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων.
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Νομαρχιακή Επιτροπή Φλώρινας
Η απόφαση της Ευρωζώνης για το χρέος βάζει ακόμα πιο σφιχτή θηλιά στο λαό, με την επιμήκυνση της αποπληρωμής του. Ουσιαστικά πρόκειται για υποθήκευση του παρόντος και του μέλλοντος (τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια) των λαϊκών δυνάμεων. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από την επιβράβευση των κυβερνητικών αντιλαϊκών μέτρων και, κυρίως, από τις δεσμεύσεις για νέα κλιμάκωσή τους. Πρόκειται για μια μικρή, ελεγχόμενη χρεοκοπία, υπό την αιγίδα της Ευρωζώνης, ως συμβιβασμός μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και των τραπεζών. Η επιμήκυνση του δανεισμού ανακυκλώνει το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και γενικότερα τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, οξύνει τα προβλήματα ανισομέρειας και ανισόμετρης ανάπτυξης μέσα στην Ευρωζώνη. Όσο αφορά την εγγύηση των ελληνικών τραπεζών, αυτή δε σημαίνει βελτίωση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, προστασία του αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου από την απελευθέρωση των αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις και την κυριαρχία των μονοπωλίων.
Η κρίση είναι μπροστά. Δεν άρχισε να ξεπερνιέται, γιατί δεν είναι κρίση χρέους. Είναι κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που εκδηλώνεται συγχρονισμένα σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης. Το δημόσιο χρέος, τα ελλείμματα και τα γενικότερα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών μεταξύ των καπιταλιστικών οικονομιών είναι μόνο συμπτώματα, εκδηλώσεις της καπιταλιστικής κρίσης, του ανταγωνισμού και της ανισομετρίας, που οξύνθηκαν με την ΟΝΕ και την Ευρωζώνη, δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργους και εργατικού δυναμικού που αμοίβεται με μισθούς και μεροκάματα του 19ου αιώνα.
Η απόφαση της Συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης προσπαθεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των τοκογλύφων και των δανειστών της Ελλάδας και να αποφύγει τον κίνδυνο παρενεργειών που θα παρασύρουν και άλλες χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, κλπ.) και, συνεπώς, το ίδιο το οικοδόμημα της ΕΕ. Αποτελεί έκφραση αναδιατάξεων μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων, προσωρινό συμβιβασμό μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, τόσο μέσα στις ίδιες τις χώρες, όσο και μεταξύ των χωρών.
Το αποκαλούμενο «ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ» δεν πρόκειται να λιγοστέψει τη φτώχια για τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα. Μπροστά μας είναι η νέα φοροεπιδρομή, οι αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ στο 23%, οι αυξήσεις στον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης, στα τέλη κυκλοφορίας, η μείωση του αφορολόγητου ορίου για τα λαϊκά εισοδήματα, νέα αύξηση των έμμεσων φόρων, μειώσεις μισθών και συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η κατάργηση Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, οι χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, ο εφιάλτης της ανεργίας και της ανασφάλειας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους, ο δραστικός περιορισμός πολυτεκνικών επιδομάτων και επιδομάτων ανεργίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η δραστική περικοπή και καρατόμηση των δαπανών για την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια, η πλήρης ασυδοσία των μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να έχουν καμιά αυταπάτη. Το νέο δάνειο θα φέρει νέα δεινά για τους ίδιους. Δεν πρέπει να νοιώθουν καμιά ενοχή για το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και το χρέος. Καμιά υποχρέωση για την αποπληρωμή του. Δεν είναι δικό τους το χρέος. Είναι της πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και τον καρπώνονται οι καπιταλιστές. Οι εργαζόμενοι δημιουργούν και οι κεφαλαιοκράτες παρασιτούν!
Μοναδική διέξοδος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι, με την πάλη τους, να ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου, που, μαζί με τους διεθνείς συμμάχους της, δημιουργούν και διαχειρίζονται το χρέος σε βάρος της εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων.
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Νομαρχιακή Επιτροπή Φλώρινας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.