Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

ΠΑΜΕ: «15 Ιούνη, ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας κατά της νέας αντιλαϊκής βαρβαρότητας»

Εργαζόμενοι – εργαζόμενες. Νέοι και νέες. ΟΛΟΙ στον αγώνα. Όλοι στη μάχη για να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα. Στις 15 ΙΟΥΝΗ νεκρώνουμε τα εργοστάσια, τα γραφεία, τα γιαπιά, κάθε τόπο δουλιάς. Συμμετέχουμε στην πανελλαδική πανεργατική απεργία και, με μαζικές διαδικασίες, με γενικές συνελεύσεις, αποφασίζουμε γενική απεργία την πρώτη μέρα συζήτησης στη Βουλή του αντεργατικού - αντιλαϊκού τερατουργήματος.
Διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ, δυναμώνοντας το μήνυμά μας: Τα αντιλαϊκά μέτρα δεν θα περάσουν.
Υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει φιλολαϊκή λύση: Ο δρόμος της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για οικονομία και εξουσία που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
Κανένας συμβιβασμός, καμιά υποχώρηση. Αντιστεκόμαστε στα τρομοκρατικά διλήμματα, στους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς εκβιασμούς.
Όχι άλλες θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας.
Όχι στα αντιλαϊκά τελεσίγραφα και στη διαρκή ανεργία και λιτότητα.
Δεν θα ζήσουμε με τον εφιάλτη της ανεργίας. – Δεν θα ζήσουμε χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, έρμαια στα χέρια των εργοδοτών. Δεν θα δουλεύουμε από ήλιο σε ήλιο, για ένα κομμάτι ψωμί, όποιες ώρες, όποιες ημέρες, όποιους μήνες θέλει ο εργοδότης.
Δεν θα δεχτούμε να κάνουν «κιμά» τα μυαλά των παιδιών μας στα σχολεία και μετά να τα βασανίζουν, να χτυπάνε επί χρόνια κλειστές πόρτες για μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας.
Δεν ανεχόμαστε να επιδοτούνται με δισεκατομμύρια οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι άνεργοι και οι οικογένειές τους να μην έχουν να αγοράσουν τρόφιμα, να τους κόβουν το φως, το νερό, το τηλέφωνο, να τους παίρνουν το σπίτι οι τράπεζες.
Ως εδώ η φορο-ληστεία και η φοροκλοπή των μισθωτών, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων, την ίδια ώρα που στους βιομήχανους, στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους μεγαλέμπορους, όχι μόνο τους μειώνεται αυτό που πληρώνουν, αλλά και τσεπώνουν ότι μαζεύουν τα κρατικά ταμεία από την αφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών.
Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, που είναι αίμα και ιδρώτας δικός μας και των πατεράδων μας. – Καμιά αναγνώριση του χρέους. Το χρέος είναι δημιούργημα των καπιταλιστών και όχι των εργαζομένων.
Τώρα ξέρουμε, περισσότεροι απ’ ότι πριν, ότι, όσο κουμάντο θα κάνουν οι μεγάλοι εργοδότες, τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές, όσο οι κυβερνήσεις θα αποτελούνται από τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, όσο θα παραμένουμε στην ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία, τόσο η πρέσα της εκμετάλλευσης θα συνθλίβει τις δικές μας ζωές.
Γι’ αυτό η απάντησή μας πρέπει να είναι:
** Οργάνωση, πριν απ’ όλα, στον τόπο δουλιάς. Αλλαγή συσχετισμών υπέρ του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, για να μεγαλώσει και να έχει αποτελέσματα η σύγκρουση με τα μονοπώλια και το αστικό κράτος.
** Κοινό μέτωπο και ενιαία δράση των εργαζομένων με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια σε κυβέρνηση και πολυεθνικές. – Αποδυνάμωση των κομμάτων του κεφαλαίου και του «ευρωμονόδρομου».

Όλοι και όλες μαζικά στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ,
στις 15/6/2011, στις 11.00΄ π.μ., στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας.

7 σχόλια:

  1. Ενταξει καντε την Απεργια σας, δεν εχωμε κανενα προβλημα,αλλα μην μας λετε οτι (το χρεος ειναι δημιουργημα των Καπιταλιστων!!) Οταν η καθε Κυβερνησει βολευε στο Δημοσιο εταιρους,χωρις καν να ειναι απαραιτητοι; Οταν σημερα απλοι Ελληνες περνουν συνταξη, χωρις να εχουν πληρωση ουτε 1 ευρω στο ΙΚΑ, η σε καποιο αλλο κοινωνικο ιδρυμα, και αλλα πολλα που τα ξερωμε αλλοι μας αλλα...... Πως μπορειτε να λετε οτι οι καπιταλιστες φταινε,οταν ολοι μας ειμασται ......... Λοιπον (Καπιταλισμος) οικονομικό και κοινωνικό σύστημα στο οποίο το ιδιωτικό κεφάλαιο αποτελεί το βασικό παράγοντα της οικονομικής ζωής,αυτο χρειαζομαστε σημερα στην Ελλαδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμε 5.26
    Τα λεφτά που ζούλαραν οι 'μικροί' της ελληνικής κοινωνίας, μπροστά στις ρεμούλες των εκπροσώπων του κεφαλαίου (βλέπε τράπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανους, με άλλα λόγια καπιταλιστές) είναι πται.σμα.τα. Όσο κι αν οι δεύτεροι προσπαθούν να μας πείσουν οτι όλοι έχουμε το ίδιο μερίδιο ευθύνης...
    Και στο κάτω κάτω, αν ζουσαμε σε μια κοινωνία που αξία της θα ήταν ο άνθρωπος και όχι το κέρδος ή το χρήμα (θεοί του καπιταλισμού), τότε ούτε και οι 'μικροί' θα είχαν σαν προτεραιότητα πώς να κονομήσουν, πώς να φάνε το διπλανό τους, να εξαπατήσουν, κλπ.
    Κι όσο για το τελευταίο που λες, την πρόοδο τη φέρνει η ίδια η εργασία μας και κανένα ιδιωτικό κεφάλαιο. Δεν τους έχουμε ανάγκη. Αυτοί είναι που έχουν την ανάγκη μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά. Αρκετά αγανακτήσαμε, ήρθε η ώρα να οργανωθούμε Π.Α.ΜΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν δεν ερθει να επενδυση ο ιδιωτης πως θα εχετε εσεις δουλεια ρε λεβεντες; Για πεστε μου να καταλαβω!! Εσει 5.26 λες ( Δεν τους έχουμε ανάγκη) εχεις ιδεα δηλαδη οτι αυτοι μας εχουν αναγκη; Κανεις μεγαλο λαθος αν σκεφτεσε ετσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έγραψαν πρόσφατα ΤΑ ΝΕΑ: "Ιδιαίτερη αίσθηση στην παγκόσμια εφοπλιστική κοινότητα έχει κάνει το γεγονός ότι, παρά τη διεθνή κρίση, οι Έλληνες πλοικτήτες προχώρησαν σε παραγγελίες-μαμούθ νεότευκτων πλοίων (Σ.Σ. περίπου 840 δισεκατομμυρίων δολαρών, όλες σε ναυπηγία του εξωτερικού), αποσπώντας και στο κομμάτι αυτό την πρώτη θέση στην παγκόσμια αγορά".
    Απορία:
    - Πως γίνεται μια χώρα με τόσο σπουδαίους καραβοκύρηδες να βρίσκεται σε τέτοια χάλια;
    - Πως γίνεται ο λαός της χώρας να υφίσταται τέτοια δεινά και την ίδια ώρα οι εφοπλιστές της να ελέγχουν όλα τα περάσματα της παγκόσμιας ναυτιλίας;
    - Πως γίνεται οι εφοπλιστές να πλουτίζουν, να έχουν σπάσει όλατα ρεκόρ διεθνούς κερδοφορίας, να αποσπούν τη μια "πρωτιά" μετά την άλλη και οι Έλληνες ναυτεργάτες να φυτοζωούν;
    Οι λόγοι είναι ακριβώς οι ίδιοι με εκείνους που οδηγούν τα λαϊκά εισοδήματα στα Τάρταρα, αλλά την ίδια ώρα τις καταθέσεις των "εχόντων και κατεχόντων" στην Ελβετία στα ουράνια; (Πάνω από 600 δισεκατομμύρια ευρώ).
    Οι λόγοι είναι ακριβώς οι ίδιοι με εκείνους που οδηγούν τους εργαζόμενους στην ανεργία και τα μικρομάγαζα στα λουκέτα, αλλά την ίδια ώρα τα μονοπώλια να αυξάνουν τα κέρδη τους το α΄ τρίμηνο του 2011 (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό)κατά 500%!
    Ο λόγος είναι τελικά ένας: Δεν έχουμε να κάνουμε με μία Ελλάδα, αλλά με δύο:
    Η μία είναι η Ελλάδα των λίγων, η άλλη η Ελλάδα των πολλών.
    Η μία είναι η Ελλάδα των εκμεταλλευτών και η άλλη η Ελλάδα των καταπιεσμένων.
    Ο αμύθητος πλούτος της Ελλάδας των λίγων, προϋποθέτει τις στερήσεις της Ελλάδας των πολλών.
    Ο αμύθητος πλούτος της Ελλάδας των λίγων προέρχεται από την καταδυνάστευση της Ελλάδας των πολλών.
    Η φτώχια των πολλών αποτελεί το λίπασμα για τον πλούτο των λίγων.
    Ο πλούτος της ολιγάριθμης τάξης της Ελλάδας των λίγων είναι ακριβώς εκείνος ο πλούτος που έχει κλαπεί από την πολυάριθμη τάξη της Ελλάδας των πολλών.
    Οι πολλοί είναι αυτοί που δουλεύουν, που παράγουν, που δημιουργούν, που το δικαίωμά τους για δουλιά γίνεται εμπόρευμα και που η αποστέρηση του δικαιώματός τους για δουλιά, γίνεται κέρδος για τους λίγους.
    Οι λίγοι είναι αυτοί που σφετερίζονται, που ιδιοποιούνται, που εισπράτουν το αποτέλεσμα της δουλιάς των άλλων, που εκμεταλλεύονται το δικαίωμα για δουλιά των πολλών.
    Αυτή η "ετεροβαρής" σχέση είναι που καθιστά τους Έλληνες εφοπλιστές πάμπλουτους παγκοσμίως, αλλά τους Έλληνες ναυτεργάτες πάμφτωχους. Τους Έλληνες βιομήχανους να πλαισιώνουν τις λίστες των παγκόσμιων "Κροίσων", αλλά τους Έλληνες μισθωτούς να πλαισιώνουν τις λίστες των παγκόσμιων πειραματόζωων των μνημονίων. Τους Έλληνες τραπεζίτες να αναρριχώνται στους πλέον επιχορηγούμενους παγκοσμίως, αλλά τον ελληνικό λαό εκ των πλέον γδαρμένων από τους τοκογλύφους.
    Αυτή η "ετεροβαρής" σχέση δεν πρόκειται να αλλάξει αν στη θέση του ΠΑΣΟΚ έρθει η ΝΔ, όπως δεν άλλαξε ποτέ, όταν στη θέση του ενός ήρθε ο άλλος. Δεν πρόκειται ν' αλλάξει αν το ΠΑΣΟΚ παραμείνει στη θέση του με τους φίλους του ή αν έρθει η ΝΔ στη θέση του ΠΑΣΟΚ με τους δικούς της φίλους, ή αν όλοι μαζί, "ομόψυχα" και "συναινετικά", μοιρασουν τις καρέκλες από κοινου με τους φίλους τους.
    Αυτή η σχέση μεταξύ πλούτου-φτώχιας δεν είναι προϊόν της θέσης που καταλαμβάνει το κάθε κόμμα γύρω από το τραπέζι της εξουσίας. Είναι προϊόν της εξουσίας και του χαρακτήρα της εξουσίας που υπηρτεί το κάθε κόμμα.
    Η σχέση αυτή, που φέρνει στο κεφάλαιο τον πλούτο και στην εργασία φτώχια, είναι προϊόν της ανειρήνευτης αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο από τη μια μεριά και την εργασία από την άλλη.
    Αν αυτή η αντίθεση δεν επιλυθεί προς όφελος της εργασίας, τότε ο πλούτος των λίγων θα συνεχίσει να αυξάνεται ευθέως ανάλογα με τη δυστυχία των πολλών.
    Για να αλλάξει και να ανατραπεί εκ βάθρων αυτή η σχέση, την πολιτική εξοσία που σήμερα κατέχει το κεφάλαιο και την διαχειρίζεται μέσω των κομμάτων του, πρέπει να την πάρουν οι εργάτες και όλα τα καταπιεζόμενα στρώματα της κοινωνίας. Και να την διαχειριστούν προς όφελός τους μέσω του δικού τους κόμματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ειναι θλιβερό να υπάρχουν ακομα άνθρωποι σαν τον 12:19 που ζουν ακόμα με τη λογική "σφάξε με αγά μου να αγιάσω".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμε 12.19, και φυσικά σε έχει ανάγκη ο ιδιώτης. Εσύ είσαι αυτός που του δίνεις το κέρδος του. Αν δε σε εκμεταλλεύονταν δε θα το έβγαζε ;)
    Και όσο συνεχίζεις να σκέφτεσαι 'ας σκύψω το κεφάλι κι ας μη μιλήσω για να μη χάσω τα 500 ευρώ που παίρνω', εσύ θα χάνεις όλο και περισσότερα, κι αυτός θα κερδίζει. Εις βάρος σου.
    Ας θυμηθούμε τη λέξη αξιοπρέπεια κι ας κατεβούμε στο δρόμο. Με το ΠΑΜΕ, με τους 'αγανακτισμένους', με τα σωματεία μας, με ότι επιλέξει ο καθένας...
    Ας αρθρώσουμε λόγο κι ας σηκώσουμε κεφάλι επιτέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.